Back in Budapest

Hoi Iedereen!


Ik zit op het moment in de trein, richting Miskolc, na een lang weekend Boedapest. Maar voordat ik daar over ga vertellen zal ik beginnen bij waar ik gebleven was. De 8ste ben ik weer terug gevlogen naar Hongarije, waar ik in de middag aan kwam. Ik vond Stephanie op het treinstation en we hebben samen wat gegeten en verhalen gedeeld. Toen zijn we met de trein terug gegaan naar ons huis, wat nogal wat werk was. Zoals de meesten al weten had ik een extra koffer ingecheckt om eten mee te nemen, met name hagelslag. Deze koffer was 23 kilo, en op het vliegveld hadden ze een sticker erop geplakt met; HEAVY. En dat was niet overdreven, ik kreeg het ding bijna niet thuis. Steph en ik moesten hem omstebeurt dragen, om hem de trappen op te krijgen naar ons appartement. Maar toen we dan uiteindelijk daar aankwamen, openden we de deur, blij om thuis te zijn. We proberen de lamp aan te doen, maar deze blijkt niet te werken. Plotseling merken we dat het wel erg stinkt, en de electriciteit werkt niet. We lopen snel naar de koelkast, en daar komt de stank vandaan, alles was ontdooit. Het was al laat in de avond, dus we hebben een aantal kaarsen aangestoken en hebben de tijd doorgebracht met verhalen vertellen. Zo hebben we dus 3 dagen zonder stroom gezeten, omdat het bedrijf dat dit verzorgt op dat moment niet open was. Ze hadden de elektriciteit dus afgesloten omdat er een rekening niet betaald was, maar we kwamen er later achter dat dit een fout was. Het was allemaal gewoon netjes betaald, dus het was voor niets afgesloten. Gelukkig voor ons mochten wij alles wat in de koelkast stond, op hun kosten opnieuw kopen. We hadden alleen niet zoveel in de koelkast, behalve boter en kip in de diepvries. Maar bij het inkopen doen hebben we gewoon vanalles gekocht, want we kregen het toch terug. Gratis pizzas zijn het best!


De eerste week hebben we rustig aan gedaan en we hebben ondertussen meer werk gekregen. We hebben sinds kort een vast rooster, ipv elke week wat anders. En we werkten vanaf nu meer met de cliënten op de boerderij. Hier spelen we spelletjes met ze, of we maken kleine wandelingetjes rond het huis. Er is ook een blinde man die wilt wandelen, maar dat gaat heel sloom en je moet hem heel stevig vast houden. Ook helpen we mee met koken, douchen en schoonmaken. Daarnaast is hier een zogenaamde ‘honden therapie’ waarbij de cliënten leren om met dieren om te gaan. Gelukkig hebben we nu ook vaste tijden voor de Hongaarse les, want daar kwam niet zoveel van terecht eerder.


Deze week was Stephanies broer naar Miskolc gekomen, dus hebben we een drukke week gehad. We moesten gewoon werken, maar daarnaast hebben we vanalles gedaan. Vooral veel lekkere dingen gegeten en veel rondgelopen.

Donderdag zijn we na het werk naar Boedapest vertrokken, waar we in een hostel verbleven. Dit hostel was in het midden van de stad en kostte ons maar 3 euro per nacht! Alles vanaf hier is op loop afstand, dus stephanie besloot dat we niet met de tram konden gaan. Dit betekent dat we om 9 uur opstanden en de hele dag liepen. Maar we hebben in 3 dagen wel alles gezien! Ondertussen ben ik een expert in Boedapestologie. Het interresantste museum vond ik wel het ‘House of Terror’. Dit museum verteld over de twee grote ideologiën die Boedapest gekend heeft in de 20ste eeuw; Nationaal-socialisme en het communisme. Ik heb eigenlijk nooit geweten dat Hongarije pas aan het einde van de tweede wereld oorlog echt bezet was, vanaf 1944. Ze hebben minder de toen gehad met de wereld oorlog dan de rest van Europa. Je kunt ook in het museum zien dat ze meer last hadden van het communisme, wat natuurlijk een grote rol speelde hier.


De eerste twee dagen zaten we dus in een hostel, waar ook een groep spaanse toeristen zat. Zij verbleven de hele dag in hun bed, gingen om 11 uur ’s avonds naar bed en stonden rond 4 uur op om pizza te eten. Zonde van de tijd natuurlijk. Voor de rest was het een netjes hostel. Gisteren nacht zijn we naar een andere vrijwilliger gegaan die in Boedapest woont, en hebben we daar geslapen. Nu ben ik dus weer op weg naar huis, terwijl Steph nog daar zit. Zij gaat nog even naar een kennis van haar die voor een week in Boedapest is.
Oja, twee weken geleden viel er opeens sneeuw in Miskolc. Toen we klaar waren met werken hebben we ons meteen dik ingepakt en hebben we een sneeuw wandelen gemaakt. In dat weekend hebben we ook een sneeuwwandeling in de bergen gehad, wat er mooi was, hoewel je uit moest kijken dat je niet viel. In Boepast is helemaal geen sneeuw te vinden, maar als ik nu naar buiten kijk ga ik er van uit dat er in Miskolc nog wat ligt.


We hadden het er gisteren even over dat we al over de helft van onze periode in Hongarije heen zijn, en het gaat echt te snel. We hebben nog heel veel plannen; papa, thomas en leon hier;Nina hier; naar Polen; Naar Engeland; Naar Roemenië; Stephanie’s vrienden op bezoek; naar Debrechen; Naar Pécs; Balaton meer; Slowakije wandeltocht; momo hier; en nog vanalles, we hebben niet genoeg weekenden over!
Ik ga nu maar eens wat nuttigs doen; gamen!


Groetjes Jolien