Vakantie in Nederland & Appels met kaarsen
Door: JolienInHongarije
Blijf op de hoogte en volg Jolien
03 Januari 2012 | Nederland, Uden
Hallotjes!
Ik ben ondertussen al zo’n 2 weken in Nederland, en ga al bijna weer terug naar Goulashland. Hoewel ik aardig veel dingen gepland had om hier te doen, heb ik ook best veel geslapen :D Maar ik zal bij het begin beginnen.
Voordat ik terug naar huis kwam werd er in Hongarije vollop kerst gevierd, de straten zijn versierd met duizenden lichtjes en overal vind je kraampjes om glühwein te kopen. Omdat Hongarije natuurlijk overwegend Katholiek is is kerst een belangrijke gebeurtenis. Het viel me op dat hier ook veel aandacht besteed werd aan ‘advent’, wat naar mijn weten in Nederland niet het geval is. Er zijn dus 4 adventdagen waarop telkens een nieuwe kaars aangestoken wordt. Om eerlijk te zijn weet ik niet precies waarom ze dat doen. En elke adventdag krijgen ze kadootjes van de kerstman. En je zou het niet kunnen raden, maar ook met kerst eten ze Goulash in Hongarije! Verrassing!
Op het centrum hebben we kerst ook gevierd, met alle cliënten en hun ouders. De voorbereiding voor deze ceremonie begon vroeg, dus met zijn drieën stonden we ’s ochtens om 6 uur al takjes te knippen. We waren bezig met het maken van een grote boog, gemaakt van dennentakken. Op de grond moesten we een route neerleggen van dennentakjes en naast de route werden vele appels neergelegd. We hadden op dat moment geen idee waar we mee bezig waren, en wisten ook niet hoe we het in het Hongaars moesten vragen, dus deden we gewoon zoals ons verteld werd. De bewoners waren de hele dag erg opgewonden, dit kwam ook omdat de meesten voor kerst naar huis zouden gaan. Er zijn maar 5 bewoners die op het centrum blijven i.p.v. met familie mee te gaan.
Rond drie uur zou de ceremonie beginnen en als eerst kwam de directeur van szimbiozis om een speech te geven. Deze speech duurde erg lang, en ik moet bekennen dat ik bijna in slaap viel. Maar wat verwacht je dan, een half uur durende speech in een taal die ik niet versta en ik heb bijna geen slaap gehad de nacht ervoor, geen goed idee. Toen alles eindelijk begon kwamen we erachter waar we al dat werk voor hadden gedaan. Iedereen moest omstebeurt de route gaan lopen met een kaarsje in zijn/haar hand. Onder de boog stond een Engel en die stak je kaars aan, waarna je het in één van de appels kon steken. Uiteindelijk was de hele ruimte dus verlicht door kaarsen in appels, wat er erg mooi uit zag!
Die avond hebben we ook nog een kerstavond van de Britclub gehad. We hadden een zaaltje afgehuurd waar we met zijn allen gegeten hadden. Typisch hongaars waren de worstjes die we kregen, en voor de rest had iedereen iets mee gebracht. Er waren weer heerlijke tortillas van onze spaanse vrienden en onze bijdrage was een zak met snoep.
Toen was de dag aangebroken dat ik naar Nederland zou vertrekken. Ik moest om 3 uur ’s nacht in de trein zitten dus ben ik gewoon tot die tijd opgebleven. Toen heeft Stephanie me nog naar het treinstation gebracht en begon mijn terug reis! Er zat geen mens in de trein, dus ik had de coupé voor mezelf en heb toen even film gekeken. In Boedapest heb ik om half 6 ’s ochtens de dichtsbijzijnde mac Donalds opgezocht om een ‘gezond’ ontbijtje te eten. Maar op dat moment was dat mijn enige optie. Daarna de metro en de tram gepakt om het bus station te vinden. Eenmaal in de bus kwamen er 2 controleurs, en ik had natuurlijk geen kaartje. Maar ze waar erg aardig en lieten me gewoon verder gaan, wat is het nut van controleurs denk je dan. Op het vliegveld was ik anderhalf uur te vroeg dus ging ik even proberen of er wifi was. En ja hoor; net als op de meeste plaatsen in Hongarije was hier gratis Wifi. In Hongarije vind je bijna over gratis internet, zelfs in de bus.
Toen ik het vliegtuig instapte begon het te sneeuwen, jammer genoeg. Ik zat al weken uit te kijken naar de eerste sneeuwvlokken, en natuurlijk gebeurt dat net wanneer ik vertrek! Nouja hopelijk kan ik nog genieten van de sneeuw wanneer ik volgende week terug ben.
In Nederland werd ik opgehaald door mama en hebben we een koffie gedronken. Voor de rest was mijn dag erg rustig en ben ik vroeg weer naar bed gegaan.
Het eerste waar ik aan moest wennen was het Nederlands praten. Ik moet toegeven dat ik Engels praten wel erg mis. Maar gelukkig heb ik nog Engelse vrienden waarmee ik kan skypen! Mijn tweede ‘cultuurshock’ was met het op slot doen van deuren. Zoals ik eerder al gezegd had; ik Hongarije doen ze de deuren niet op slot. Dus nu moest ik er aan wennen om de wc/ badkamer deur weer op slot te doen! Qua eten was ik vooral blij met sambal en loempias, dat heb ik echt gemist. Ik heb ook een heel pakket met Nederlands eten gekregen om mee terug te nemen, hagelslag vooral :D
Het was geweldig leuk om iedereen weer te zien, mijn familie en vrienden vooral! En apart om te zien hoe iedereen eigenlijk nog gewoon hetzelfde is en hoe het leven gewoon door gegaan is. Dat is natuurlijk moeilijk te begrijpen/ uit te leggen. Ik kon gewoon weer ‘in mijn oude leven’ terug stappen alsof ik niet weg geweest ben. Ik moet zeggen dat dat een raar gevoel is.
Ik heb veel leuke dingen gedaan de afgelopen weken: sinterklaas feestje met vrienden en de week daarop een kerstfeestje met het zelfde groepje, meerdere filmavonden, uit eten, suprise met de familie, shoppen met momo, Happy Feet 2 met leon en papa, lan-partys en vuurwerk afsteken! Mijn vakantie is natuurlijk nog niet afgelopen en ik heb nog een aantal dingen te doen :)
Ik beloof dat ik niet zo lang op mijn volgende verslag laat wachten :P
Groetjes uit Nederland!
Ik ben ondertussen al zo’n 2 weken in Nederland, en ga al bijna weer terug naar Goulashland. Hoewel ik aardig veel dingen gepland had om hier te doen, heb ik ook best veel geslapen :D Maar ik zal bij het begin beginnen.
Voordat ik terug naar huis kwam werd er in Hongarije vollop kerst gevierd, de straten zijn versierd met duizenden lichtjes en overal vind je kraampjes om glühwein te kopen. Omdat Hongarije natuurlijk overwegend Katholiek is is kerst een belangrijke gebeurtenis. Het viel me op dat hier ook veel aandacht besteed werd aan ‘advent’, wat naar mijn weten in Nederland niet het geval is. Er zijn dus 4 adventdagen waarop telkens een nieuwe kaars aangestoken wordt. Om eerlijk te zijn weet ik niet precies waarom ze dat doen. En elke adventdag krijgen ze kadootjes van de kerstman. En je zou het niet kunnen raden, maar ook met kerst eten ze Goulash in Hongarije! Verrassing!
Op het centrum hebben we kerst ook gevierd, met alle cliënten en hun ouders. De voorbereiding voor deze ceremonie begon vroeg, dus met zijn drieën stonden we ’s ochtens om 6 uur al takjes te knippen. We waren bezig met het maken van een grote boog, gemaakt van dennentakken. Op de grond moesten we een route neerleggen van dennentakjes en naast de route werden vele appels neergelegd. We hadden op dat moment geen idee waar we mee bezig waren, en wisten ook niet hoe we het in het Hongaars moesten vragen, dus deden we gewoon zoals ons verteld werd. De bewoners waren de hele dag erg opgewonden, dit kwam ook omdat de meesten voor kerst naar huis zouden gaan. Er zijn maar 5 bewoners die op het centrum blijven i.p.v. met familie mee te gaan.
Rond drie uur zou de ceremonie beginnen en als eerst kwam de directeur van szimbiozis om een speech te geven. Deze speech duurde erg lang, en ik moet bekennen dat ik bijna in slaap viel. Maar wat verwacht je dan, een half uur durende speech in een taal die ik niet versta en ik heb bijna geen slaap gehad de nacht ervoor, geen goed idee. Toen alles eindelijk begon kwamen we erachter waar we al dat werk voor hadden gedaan. Iedereen moest omstebeurt de route gaan lopen met een kaarsje in zijn/haar hand. Onder de boog stond een Engel en die stak je kaars aan, waarna je het in één van de appels kon steken. Uiteindelijk was de hele ruimte dus verlicht door kaarsen in appels, wat er erg mooi uit zag!
Die avond hebben we ook nog een kerstavond van de Britclub gehad. We hadden een zaaltje afgehuurd waar we met zijn allen gegeten hadden. Typisch hongaars waren de worstjes die we kregen, en voor de rest had iedereen iets mee gebracht. Er waren weer heerlijke tortillas van onze spaanse vrienden en onze bijdrage was een zak met snoep.
Toen was de dag aangebroken dat ik naar Nederland zou vertrekken. Ik moest om 3 uur ’s nacht in de trein zitten dus ben ik gewoon tot die tijd opgebleven. Toen heeft Stephanie me nog naar het treinstation gebracht en begon mijn terug reis! Er zat geen mens in de trein, dus ik had de coupé voor mezelf en heb toen even film gekeken. In Boedapest heb ik om half 6 ’s ochtens de dichtsbijzijnde mac Donalds opgezocht om een ‘gezond’ ontbijtje te eten. Maar op dat moment was dat mijn enige optie. Daarna de metro en de tram gepakt om het bus station te vinden. Eenmaal in de bus kwamen er 2 controleurs, en ik had natuurlijk geen kaartje. Maar ze waar erg aardig en lieten me gewoon verder gaan, wat is het nut van controleurs denk je dan. Op het vliegveld was ik anderhalf uur te vroeg dus ging ik even proberen of er wifi was. En ja hoor; net als op de meeste plaatsen in Hongarije was hier gratis Wifi. In Hongarije vind je bijna over gratis internet, zelfs in de bus.
Toen ik het vliegtuig instapte begon het te sneeuwen, jammer genoeg. Ik zat al weken uit te kijken naar de eerste sneeuwvlokken, en natuurlijk gebeurt dat net wanneer ik vertrek! Nouja hopelijk kan ik nog genieten van de sneeuw wanneer ik volgende week terug ben.
In Nederland werd ik opgehaald door mama en hebben we een koffie gedronken. Voor de rest was mijn dag erg rustig en ben ik vroeg weer naar bed gegaan.
Het eerste waar ik aan moest wennen was het Nederlands praten. Ik moet toegeven dat ik Engels praten wel erg mis. Maar gelukkig heb ik nog Engelse vrienden waarmee ik kan skypen! Mijn tweede ‘cultuurshock’ was met het op slot doen van deuren. Zoals ik eerder al gezegd had; ik Hongarije doen ze de deuren niet op slot. Dus nu moest ik er aan wennen om de wc/ badkamer deur weer op slot te doen! Qua eten was ik vooral blij met sambal en loempias, dat heb ik echt gemist. Ik heb ook een heel pakket met Nederlands eten gekregen om mee terug te nemen, hagelslag vooral :D
Het was geweldig leuk om iedereen weer te zien, mijn familie en vrienden vooral! En apart om te zien hoe iedereen eigenlijk nog gewoon hetzelfde is en hoe het leven gewoon door gegaan is. Dat is natuurlijk moeilijk te begrijpen/ uit te leggen. Ik kon gewoon weer ‘in mijn oude leven’ terug stappen alsof ik niet weg geweest ben. Ik moet zeggen dat dat een raar gevoel is.
Ik heb veel leuke dingen gedaan de afgelopen weken: sinterklaas feestje met vrienden en de week daarop een kerstfeestje met het zelfde groepje, meerdere filmavonden, uit eten, suprise met de familie, shoppen met momo, Happy Feet 2 met leon en papa, lan-partys en vuurwerk afsteken! Mijn vakantie is natuurlijk nog niet afgelopen en ik heb nog een aantal dingen te doen :)
Ik beloof dat ik niet zo lang op mijn volgende verslag laat wachten :P
Groetjes uit Nederland!
-
04 Januari 2012 - 10:05
Mama:
Lieve Lien,
Ik ben blij dat je het goed naar je zin hebt gehad in dat regenachtige Nederland!. Ik ben erg blij met jouw komst en zal het weer moeilijk vinden om zondag afscheid te nemen... Gelukkig zie ik jou in mei weer wanneer ik een weekje naar Goulashland ga!!! -
29 Januari 2012 - 19:10
Ria:
Eeh en je leuke fotoshoot bij Laphoto dan? Ben je wel vergeten in je lijstje! ;-) Ik ben druk bezig met d ebewerkingen maar heb inmiddels nog wat shoots gehad dus een hele lijst met bewerkingen, maar ja jij komt toch nog niet thuis en ik heb je al een aantal foto's laten zien! Zo gauw de rest klaar is mail ik ze naar jou!
gr Ria
LAvierenPHOTOgraphy
laphoto@live.nl
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley